Kościół św. Elżbiety Węgierskiej w Lubieszewie

Stareńki, bo wybudowany już w 1313 roku kościół, konstrukcyjnie utrzymany w większości w oryginalnym, gotyckim stylu. Budowlę wielokrotnie remontowano - choćby po pożarach - oraz modernizowano: wieżę z drewnianym szczytem dzwonnicy dostawiono w 1573 r. Jeśli chodzi o wyposażenie świątyni, to tutaj dominuje już zdecydowanie barok.

Większość zabytkowych już elementów pochodzi z XVII i XVIII stulecia. Do najciekawszych spośród nich należą ambona z baldachimem, ołtarz główny z kurdybanową osłoną, chór muzyczny, dwa wymyślnie rzeźbione konfesjonały oraz feretron Matki Boskiej Niepokalanej. Wśród barokowego przepychu nie brakuje jednak starszych i nieco skromniejszych przedmiotów tudzież dzieł sztuki. Z gotyckich skarbów kościoła św. Elżbiety Węgierskiej warto wymienić rzeźbę “Madonna na lwie” (wykonaną w 1375 r.),chrzcielnicę i dzwon z przełomu XIV/XV w.

Wnętrze przybytku jest pełne przepięknych malowideł. Prezentujące dużą wartość obrazy zdobią m.in. ambonę (scena Przemienienia Pańskiego),galerię z organami, ołtarz główny (m.in. wizerunek św. Elżbiety Węgierskiej),ławki dla wiernych, konfesjonały i drewniany sufit.

Wypada jeszcze wspomnieć, że rzymskokatolicka świątynia w Lubieszewie ma tak naprawdę trzy patronki. Oprócz świętej Elżbiety Węgierskiej są to Matka Boża Szkaplerzna oraz św. Barbara.

Jedna z najstarszych chrześcijańskich świątyń w regionie, zbudowana prawdopodobnie w 1313 r. Kościół architektonicznie prezentuje styl gotycki, z XIV i XV wieku pochodzi część wyposażenia i dekoracji (np. figura “Madonna na lwie”). W wystroju dominuje jednak barok, reprezentowany m.in. przez ołtarze, ambonę czy chór. Wiele elementów posiada piękne malowidła.